Kucuk Civata

DEV BİR TRANSATLANTİKTE iki levhayı birbirine bağlayan küçük bir civata vardı. Bu civata bir zaman sonra koca gemide kendisinin önemsiz ve değersiz bir ayrıntı olduğunu düşünmeye başladı. Bu düşünceyle gelen can sıkıntısı, onu gevşeyip kopup gitmeyi planlama noktasına kadar getirdi.
Civatadaki sıkıntılı ruh hali kısa bir süre sonra diğer civatalara da sıçramış, hepsi de "sıkıldık artık" diye söylenmeye başlamışlardı.
Civataların durumu geminin demir kaburgalarına ulaştığında, hepsi, titreyerek:
"Ne olur yapmayın" diye yalvardılar. "Küçüklüğünüze bakıp vazifenizi de küçük sanmayın."
Sonunda, geminin bütün parçaları biraraya gelip küçük civataya bir elçi gönderdiler. Küçük civata yerinde kalmalıydı. Aksi takdirde, gemi parçalanacak ve okyanus aşılamayacaktı!
Küçük civata kendi önemini anlayıp yerinde kalmaya karar vermiş olmalı ki, gemi yolculuğunu bitirip salimen limana ulaştı.

(Rudyard Kipling)